به گزارش سلامت نیوز به نقل از روزنامه شرق، در همین مورد دبیر کل خانه پرستار هم گفته بود: «کمبود پرستار در حال حاضر آن‌قدر جدی است که به دلیل این کمبود بیماران جان خود را از دست می‌دهند، اگر شما از بیماران و مراجعان چنین چیزی را نمی‌شنوید دو دلیل دارد یا آگاه نیستند یا اینکه مظلوم هستند و کمبودها را می‌پذیرند. به جرئت می‌گویم بیماران به دلیل کمبود پرستار می‌میرند».
با وجود همه فشارهای کاری پرستارها، تاکنون به بسیاری از مطالبات آنها پاسخی داده نشده است و روز پرستار هم خبر خاصی درباره مطالبات آنها اعلام نشد. همان زمان روزنامه اعتماد در مطلبی اشاره کرده بود: روز پرستار گذشت و هیچ خبر خوشی به پرستاران نرسید و مسئولان در حالی به شعار بسنده کردند که اعتراضات معیشتی و صنفی این قشر از کادر درمان همچنان ادامه دارد.
طبق اخبار و گزارش‌هایی که در ماه‌ها و روزهای اخیر منتشر شده، از ابتدای امسال، پرستاران در استان‌های یزد، کرمانشاه، تهران، مرکزی، کردستان، قزوین، آذربایجان غربی، گیلان، اصفهان، مازندران، خراسان رضوی و کهگیلویه و بویراحمد در شهرهای یاسوج، تهران، اسلام‌آباد غرب، یزد، بابل، اراک، قزوین، مشهد، سنندج، کرمانشاه، رشت، کاشان و ارومیه در اعتراض به پرداخت‌نشدن معوقات قانون تعرفه‌گذاری خدمات پرستاری و تبعیض‌های مزدی و حجم بالای وظایف تحمیل‌شده‌ای که تناسبی با دریافتی ریالی پرستاران ندارد، خواستار رفع مشکلات شده‌اند اما در مقابل این اعتراضات، مسئولان وزارت بهداشت و دولت، امسال هم در آستانه روز پرستار، همچون پارسال، به سردادن شعارها و وعده‌ها اکتفا کردند در حالی که انتظار پرستاران کشور این بود که تا نیمه دوم امسال، این اعتراضات شنیده شود و مسئولان، حداقلی از شعارهای سال گذشته خود را در عمل اجرا کنند که البته تداوم اعتراضات تا روز گذشته نشان می‌دهد که این اتفاق رخ نداده و مشکلات به قوت خود باقی است.
در این سال‌ها پرستارها به هر شکلی که توانستند مطالبات خود را مطرح کردند، اما تاکنون تغییری در روند کارانه‌ها به وجود نیامده و به طور مثال پرستاران بیمارستان شهدای تجریش همچنان در فشار کاری بالا کار می‌کنند که این موضوع تأثیر مستقیم بر جان بیمار دارد. ماه‌ها قبل اعلام شد که شماری از پرستاران و کادر درمان بیمارستان شهدای تجریش به شرایط شغلی و مزدی خود اعتراض کردند که دبیر کل خانه پرستاری اعلام کرده بود: این پرستاران، تعرفه‌های ناعادلانه و اضافه‌کار اجباری را دلیل اصلی اعتراض خود عنوان کردند و گفتند: برای هر ۱۵۰ ساعت اضافه‌کار باید یک حقوق کامل به پرستاران پرداخت شود؛ نظام تعرفه‌گذاری پرستاری نیز نیازمند اصلاحات جدی است.
دلیل این تجمعات «ناعادلانه‌بودن اختلاف پرداختی پزشک و پرستار» است. نمی‌شود که پرستار کارانه یک میلیونی و دو میلیونی دریافت کند و گروهی دیگر ۱۵۰ میلیونی! این اختلاف تنها در ایران است. هیچ نقطه‌ای در این کره خاکی چنین اختلاف صد برابری‌ای نمی‌بینید. دلیل برقرارنشدن شرایط عادلانه در مورد پرستاران، سیستم پزشک‌سالار و حضور پررنگ و اثرگذار بیشتر پزشکان در تمام لایه‌های دولتی و تصمیم‌گیری است.
دلیل دیگر اضافه‌کاری است که به اجبار و با نرخ پایین به پرستار تحمیل می‌کنند. این در حالی است که در قانون ارتقای بهره‌وری تأکید شده که به دلیل شرایط سخت کاری حضور پرستار در بیمارستان باید کم باشد و پس از ۲۵ سال خدمت هم باید بازنشسته شوند. پیش از این هم در فروردین سال جاری معاون توسعه و مدیریت منابع سازمان نظام پرستاری کشور در مورد اعتراض‌های مختلف پرستارها در شهرهای مختلف اعلام کرده بود: «تأخیر بیش از حد در پرداخت حق و حقوق پرستاران، عدم تمکین و اجرای سلیقه‌ای قانون تعرفه‌گذاری و همچنین عدم رعایت مفاد دستورالعمل آیین‌نامه‌ها موجب ایجاد نارضایتی پرستاران شده است».
نظر شما